Afrika'ra Şiiri - Mehmet Faruk Sepici

Bir zulüm silsilesi, sonu gelmez tefrika,
Mağdurlar sıralanmış, baş köşede Afrika,
Kara kıta demişler sana, a bahtı kara,
Aç, sefil, kuru, kara, hor görülen fukara,

Başkası suçlu iken, bulanmışsın katrana,
Her yanın talan olmuş, maden, orman ve sahra,
Her şeye sahip iken, yoksul kalmış Afrika,
Duyunca donar kanın, ne dehşetengiz yağma,

Altın, elmas, fildişi,çalıp insanı hatta,
Köle diye sattılar, binlerce mil uzakta,
Kara derili olmak, nedense büyük suçtu,
Toprağı, madenleri, hepsi elinden uçtu,

Ya yamyam, ya zencidir, Afrikanın insanı,
Adam yerine konmaz, vahşidir, adı sanı,
Ademden geldi insan, hepimizin atası,
Sadece rengi farklı, gör ırkçılık hastası,

Altındandır yüreği, yalnız derisi kara,
Beyaz Avrupalı mı, kalbi katrandan kara,
Kıvırcık yavru ana demeden Afrika der,
Heyhat ki batılıya sömürülmekmiş kader,

Avrupanın alnında bu koskocaman leke,
Bütün bir kıta olmuş, onlara müstemleke,
Bulurlar seni mazlum, bir kenarda arasalar,
Kanını emmiş sarı saçlı ak yarasalar,
Bir zulüm silsilesi, sonu gelmez tefrika,
Mazlumlar sıralanmış, baş köşede Afrika,
Afrika'ra, bahtı kara...........

13.08.2011