Bir dilim ekmeğe muhtaç,
Karnı doyan kaç ta kaç?
Oldum olası hep aç.
Şu Afrika'nın çocukları.
Bir deri bir kemik,
Ne jest kalmış,ne mimik
Nedense açlığa hep yenik,
Şu Afrika'nın çocukları.
Ne bayram bilir,ne seyran
Ona zulümdür bu devran.
Ölümle burun buruna her an,
Şu Afrika'nın çocukları.
Ne mutluluk görür,ne neşe
Her gün can verir beleşe.
Yenik düşer azgın güneşe,
Şu Afrika'nın çocukları.
Hasrettir suya,ekmeğe
Güç yetmez o kahrı çekmeğe,
Doydu artık tokata,tekmeğe
Şu Afrika'nın çocukları.
Topla kurt,karınca,böcek
Nasılsa sağır dünya görmeyecek,
İnleye inleye bir gün can verecek,
Şu Afrika'nın çocukları.
Bırak artık boş nutukları,
Ölüm sarmış ufukları,
Ekmekten başka nedir ki umdukları
Şu Afrika'nın çocukları.
Kayıt Tarihi : 10.5.2007 08:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (136)