Biçare kalmış minik yürekler kavruluyor sıcaktan.
Toprak bile yanıyor indirmiyor anneleri kucaktan.
Kurumuştu zati çok eskiden gözlerindeki su
Tek tek yitiyor çocuklar kara kıtada zor bulunuyor su
En güzel dua olsa gerek bir yetimin ettiği
Bir yudum içmek için kilometrelerce gittiği
İzliyoruz duyarsızca biz bir dünya dolusu
Harcıyoruz her işimizde biz bir dünya dolu su
Kara kara vicdanlar büründüler kara kara bedenlere
Sığınmayacaklardı artık sudan olma sebeplere
Paklanan tüm yürekler budur dedi doğrusu
Oldular Afrika’nın çatlak iki dudağının arasından dökülen
birkaç damla su
Kayıt Tarihi : 2.4.2016 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!