Afrika Şiiri - Bekir Yavuz

Bahtı kara kıta

Aç susuz barındırmaz sıcağında bu çöller,
Binlerce yıldır halkı hep yokluk içindeler,
Beşer onar toprağa düşüyor bak bedenler,
Yüz yıllardır sömüren ülkeler neredeler.

Medeniyet diyerek kandırıp yoksul halkı,
Onların bilmediği her bir şeyi aldınız,
Bedenlerin üstüne yaparak zülüm baskı,
Bıraktınız aç sefil, türbinden bakarsınız.

Terk etmek kaderine açlığı görüp reva,
Kölelik hak mı idi zavallı zenci ırka,
İnsanlıktan nasibi almamışsın Avrupa,
Böyle bir insafsızlık yazar hangi kitapta.

Ahret günü o ulu, divanı kurulacak,
Yaratanın emridir “kul hakkı yemeyiniz”
Toprağa aç düşenin hesabı sorulacak,
Her birinin hakkını sizler çalıp yediniz.

Bir damla su ya muhtaç, bir lokmaya her bir can,
Şimdi binlerce beden, ölüyor bak açlıktan,
Bugünden yapmak lazım kalıcı yatırımlar,
Yarın çok geç olmasın gelmez ki giden zaman.

Bektaş’ım yaratılan, yaradandan lütuf dur,
Her bir ırkı özeldir özenerek yarattı,
İnsan olarak bakıp kötü duyguyu öldür,
Elbirliği ederek, yenmeli bu açlığı.

Bekir Yavuz
16.Ağustos.2011.Salı.
Beyoğlu. İstanbul