Afrika Şiiri - Ali Kemal Turan

Ey Afrika!
kara Afrika!
kaderi;
insanından
daha kara Afrika...
aç arslanların,
arslanlarından;
daha aç
insanların
memleketi Afrika...
şişmanlıktan ölünen çağımızda
ekmeksiz kalan Afrika...
Belgesellerin memleketi olan,
ibretlik bir,
belgesel gibi ölen Afrika...
resmini çekipte;
açlıktan ölen çocuğu,
kartala yem bırakanların
sahte merhametine
sığınan Afrika...
Götürüp te yüzyıllarca
madenini,
kölesini,
doğal kaynaklarını,
sonra da
timsah gözyaşı dökenlerin
oyuncağı olan Afrika...
Tüm bunlara inat
bir deri,bir kemik
yaşayan Afrika...
Gökdelenlerin,
deniz altı metroların,
kıtalar arası köprülerin çağında
kaderi değişmeyen Afrika...
Kurtuluşu bugün
zalimin merhametine bağlı Afrika...
evrenin keşfedildiği zamanda,
kuraklığı nedense
yok edilemeyen Afrika...
Petrolsüz olduğu için
kimsesiz,sahipsiz,
kaderine terkedilmiş Afrika....
heey çaresizim,
heey iki kara gözüm,
umutsuz değilim,
umutsuz değilim asla;
Ne zamanki yıkar insanlık
silah ve petrol şirketlerinin
egemenliğini
karnın o zaman doyar Afrika,
insanlık çığlığını
ancak o zaman
ancak o zaman duyar Afrika...
bugün
alacak nefesin,
çığlık atsan,
duyuracak sesin,
yoook
yok Afrika....
Ağla Afrika!
Utan ey insanlık...

Ali Kemal Turan
Ağustos 2011.