.......Afraa... Şiiri - Sevim Vardar

Sevim Vardar
31

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

.......Afraa...

Afra
o gün sözlerin tutuştuğu gündü
o gün gözlerimin yandığı gün
acı bir Bozlak kıvranıyordu uzakta
yazgının ağrısıyla,
görüyordum
ağır ağır ölüyordun
ama neden
neden önce
dokunulmamış kum taneleriyle bekleyen yarınlarından
Ah Mernuş Yemliha
yedi deli ruh
bilinmeyen zamanlar uykusundan
inancınızmıydı uyandıran
çürümeyen sevdanızmıydı

Afraa Cennetim
korkma
o mucizenin içine gömeceğim seni
ki gecenin en koyu karanlığında
gün ışığı çekilmesin üstünden
sonra
her köşe başına bir nişan bıraktığım
sözlerin sokak aralarından sıyrılıp
içimin yangınlarına terkedeceğim kendimi
ve uçmaktan hiç vazgeçmeyen o güvercinin
gözlerinden süzülen
tanıksızlığım olacak varlığın
bir ahh ki
kıracak kilitlerini
kendi ölü beyazlığında yatarken duyacaksın
Afraa
ellerim de adın yanıyor
sen
bin yıllar sonra bile
uyanma
uyanama.

Sevim Vardar
Kayıt Tarihi : 28.6.2008 22:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Afra..El değmemiş beyaz toprak.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Lemide Çakır
    Lemide Çakır

    Harikasınız ne deyim .....bu güzel sözler üzerine söz söylemek gereksiz........

    Cevap Yaz
  • Âşık Çağlari Muammer Çalar
    Âşık Çağlari Muammer Çalar

    Sevgili Şair kaleminiz nur,ömrünüz var ola
    Gönül haneniz ve yüreğiniz ilhamlarla dola
    Yolunuz hak yolu cennette ki mekanınız şol ola
    Gülünüz dalınız,gülistanı lale i-zar ola

    Yeni Türkümüz - Biz Cumhuriyet Çocuklarıyız indirmek ve dinlemek için

    http://www.caglari.com/caglaricumhuriyet.mp3
    bu linki kullanınız

    Saygılar Hocam

    Cevap Yaz
  • Necdet Arslan
    Necdet Arslan

    Harika bir anlatı..
    Şiiri güzelleştiren tüm donanımlar var dizelerde.
    Çok beğendim.
    Kutlarım.

    Cevap Yaz
  • Kazım Doğan
    Kazım Doğan



    ..............Afraa............

    Afra
    o gün sözlerin tutuştuğu gündü
    o gün gözlerimin yandığı gün
    acı bir Bozlak kıvranıyordu uzakta
    yazgının ağrısıyla,
    görüyordum
    ağır ağır ölüyordun
    ama neden
    neden önce
    dokunulmamış kum taneleriyle bekleyen yarınlarından
    Ah Mernuş Yemliha
    yedi deli ruh
    bilinmeyen zamanlar uykusundan
    inancınızmıydı uyandıran
    çürümeyen sevdanızmıydı

    Afraa Cennetim
    korkma
    o mucizenin içine gömeceğim seni
    ki gecenin en koyu karanlığında
    gün ışığı çekilmesin üstünden
    sonra
    her köşe başına bir nişan bıraktığım
    sözlerin sokak aralarından sıyrılıp
    içimin yangınlarına terkedeceğim kendimi
    ve uçmaktan hiç vazgeçmeyen o güvercinin
    gözlerinden süzülen
    tanıksızlığım olacak varlığın
    bir ahh ki
    kıracak kilitlerini
    kendi ölü beyazlığında yatarken duyacaksın
    Afraa
    ellerim de adın yanıyor
    sen
    bin yıllar sonra bile
    uyanma


    Özenle seçilmiş ustaca akıcılık sağlanmış dizelerdi güzel bir şiirdi yazan ellerinize ve yüreğinize sağlık diyor saygılar sunuyorum şairem...

    Cevap Yaz
  • Ayşe Ceyhan Düzgün
    Ayşe Ceyhan Düzgün

    Afraa
    ellerim de adın yanıyor
    sen
    bin yıllar sonra bile
    uyanma
    uyanama.

    Ne müthiş bir final... Kutlarım güzel şiirinizi. Sevgilerimle.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (28)

Sevim Vardar