Aforizmalar I Şiiri - Sedat Can Ataç

Ah, aforizmalar!
Süslü sözcüklerini gel de kayıp alıntılarımda ara.
Tanıdık yüzlere, teselli çiçeklerini sorma;
Onlar kaldırım taşlarında açarlar.
Bak! Karıncalar etrafında, aman dikkat et, basma.
Taşan kederini arz etme onlara;
Zaten anlamadılarda…

Duydun mu bilmem fakat Alice şimdi ayrılıklar diyarında;
Biraz üzgün, biraz yorgun,
Biraz da kapıların dışında.
Başka ellerle dikilmiş eski bir paltoyu,
Kendi üzerinden çekip çıkarma telaşında.

Ah, aforizmalar!
Şimdilerde arzu duyduklarım,
Bir zamanlar sahip olduklarımdılar.
Birazı geçti, birazı kaldı fakat
İnan,
Hepsi
Seraptılar…

Ah, aforizmalar!
Gel ve süslü sözcüklerinle
Biraz umudu anlat bana;
Karanlık güne dönene dek
Gecenin sonundan bahset bana!