Aforizmalar Şiiri - Tuncay Akgöl

İnsan yüreğiyle değil de gözüyle seviyorsa sahte bir mutluluğu seviyordur.

Sessiz yığınlardan korkacaksın, onlar her zaman azınlık gibi gözükse de çoğunluğun sesidir.

İnsan ruhu aynaya benzer, ne verirsen onu yansıtır. Çok kirletirsen kendini göremezsin, temiz tutarsan diğer insanlar da ışığından faydalanır.

İnsan hayatında ki bütün devrimler önce bilgiyle başlar.

Her ruh içinde bir cehennem taşır. İnsan içindeki cehenneme düşmek istemiyorsa her daim vicdanını temiz tutmak zorundadır.

İster demir ol, istersen tunç, zaman usta bir demirci en kralını adam eder. Biraz çekiç, biraz su…

Üşüyordum faşist yüreklere baktıkça, bana yapacaklarından ötürü değil, insanlığa karşı yapacak olduklarından.

Hayat usta bir öğretmendir. Onu iyi dinlemelisin, yoksa kendini sınıfın dışında bulabilirsin.

Kirli vicdanların mahremiyeti, suç üstü yakalanana kadardır.

Bazen sen susarsın, hayat konuşur. Sen başlarsın bazen konuşmaya, ama o susmaz hem konuşup hem de yoluna devam eder.

Kötüyü düzeltmek ölüyü düzeltmeye benzer. Gün gelir kötü uyanır, gün gelir ölü uyanır.

Hayattaki en büyük hata yalnız olduğunu bilemeyecek kadar yalnız olmaktır.

Unutma hayat sana ne kadarını sunarsa o kadar özgürsün. Hayatın kurallarını bırakıp, kendi kurallarını koyarsan özgürlüğe anca kavuşursun.

Vicdan insanın en büyük esaretidir. Vicdanını kaybeden esaretinden kurtulur, ama tekrardan esaretine kavuşmak istese de, geride sadece boş bir beden bırakır.

Hayatı anlamadığın sürece Tanrıyı asla anlayamazsın.

Tanrıya ulaşmak için attığın her adım, kör bir adamın yolun karşısına geçmesi kadar zorluklarla doludur.

Hayatı ne kadar anlamaya çalışırsan çalış, o hep anlamadığın yerdedir.

Umudun olmadığı yerde umut ekmek, bir adamın hayalini
pazarlamasına benzer.

Hayatın en mutlu anını yaşa, tıpkı ölümsüzler gibi, çünkü o anın, ne zaman geleceğini asla bilemeyeceksin.

Yaşadığın yeri cennet yapamadığın sürece kaçtığın her yer cehennemdir.