Aforizmalar 4 Şiiri - Jale Kozkaman

* Susmakla neyi anlayabilir, neyi çözebilir insan?
Sessizlik benim duyamadığım şeyler mi söylüyor sevgili?

* Nasılları, niçinleri bırakalı çok oldu ama hala susturamadım yokluğunu anlamayan yüreğimin sesini...

* Yaşamak istediklerimizi erteledik kendimizden bile sakladığımız korkularımızla. Daha mı mutluyuz şimdi?

* Güzel bir düştü yaşananlar.
Geriye kalan, hatırlamaktan kendimi alamadığım anlar...

* Artık iyileşti zannederek üstünü kapattığım meğer ne çok yaram varmış...

* Ask rüzgar gibidir.
Estiği sürece ateşin harlanması kimsenin umrunda olmaz ama giderken bıraktığı yangına kimse dayanamaz...

* Her mutsuzluğunda suçlu aradın;
Paralel evrenlerin olduğu yaşamda
Sence suçlu varmı?
Hem de tüm evren seni bilinçlendirmek için uğraşıyorken?

* Abur cubur hikayelerde kendini kahraman sananları tanımaya çalışmak yerine, kendini keşfetseydin hayatının tek kahramanı sen olurdun!

* Kıyıda köşede kalmış neyin varsa dağıttın sevilmek uğruna;
Şimdi de tekrar toplamaya çalışıyorsun...
Giden enerjin yerine tekrar gelir mi sence?

* Sana aşık olmak istasyondaki raylara uzanıp,
ne zaman geleceği belli olmayan trenle
intihar girişiminde bulunmak gibiydi...

* Hep dünyanın senin etrafında dönmesini istedin.
Peki bugüne kadar sen kimin dünyası olabildin?

* Oyunun keyfini çıkarmak yerine galip olmanın peşindesin.
Çabuk yorulursun benden söylemesi...

* Duvar olmak yerine, duvardaki sarmaşık ol sar beni...

* Sahiden unuttuk mu sevmeyi? Yoksa hiç öğrenmemişken yaşadıklarımıza sevgi adını vermeyi mi uygun bulduk?