Yokluğuna şair, hasretine şiir oldum yar...
öyle çok sevdim ki
sen bana ağlama diye ben sana çok ağladım...
her üşüdüğümde ucu kırık bir çakmağın alevinde ısıttım yüreğimi...Yakmasın diye sevgimi...
yıpranınca yenisini bedavaya alacağımız tek şey yalnızlık olsa gerek
Ağır bedeller ödeyerek...
Bir varmış bir yokmuş Allah'ın MUTLU kulu çokmuş..
Okunmuş masalları yeniden yazınca kerevetine çıkmayanı yokmuş..
Mutluykende ağlarmış insan teşekkür etmek için gözyaşının sebebine...
Topladım kendimi kendimden, çıkardım sensizliğimden, eski bir yalnızlık kaldı ellerimde hiç eskimeyen...
Arzu KaradoğanKayıt Tarihi : 7.6.2013 03:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!