Ön yargılarımızla kürtaj ettiğimiz, doğmasına bile izin vermediğimiz dostluklarımız da oluyor bazen... ne kadar güzel, ne kadar vefalı olabileceğini düşünmeden, kendini ispat etmesine izin vermediğimiz dostluklarımız....
Kim bilir, belki de bu vazgeçişlerimiz gelecekteki en büyük pişmanlıklarımız olacaklar...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta