Afname Şiiri - Ercüment Şen

Kendisini sevmeyeni nasıl sever bir insan?
Terketmezsen namertsin eğer ki sevmiyorsan!
Bu suskun duruşunun bilmem ki sebebi ne?
Cevap vermez mi insan kalbinin sahibine?
Sen sustuğun anda kanlar döker bileğim,
Beni sevmiyorsan eğer söyle ben de bileyim!
Kaç mektebi bitirdim de anlatmadılar seni,
Meğer çileymiş sonu kim görürse buseni..
Bütün gücüm tükendi de seni susturamadım,
Çığlık çığlık büyüdün seni durduramadım..
Senden önce nasıldım senden sonra felaket,
Bir kerecik göstermedin bu aşkıma nezaket.
Ya kafama sık kurtar beni amansız düşünceden,
Ya gitmeden haber ver bileyim çok önceden..
Hazırlarım kendimi azaplı bir ölüme,
Tek ümidim çıkmazsın cehennemde önüme..
Yanarsın,kavrulursun,veremezsin hesabı;
Bana ettiklerin siler yaptığın tüm sevabı! ..
Lakin hakkım helaldir büyüklük bende kalsın,
Sen en sonuncu ol da senden başka doğmasın! !
Ercüment Şen (mentoloji)