Afkanistan Meydani Şiiri - Bell Noor

Ne dar bu sokaklar
Icine fanalik getirdi
Ruhsuz, sagliksiz ortam
Icime bunalim getirdi

Satilmis her parcasi
Koyu ve kasabasi
Yol’da olan isiklari
Aydinlatmaz kisileri
Kaldirimdaki taslar
oynatmaz cocuklari

konusulan lisan ne,
uymuyor culture
kokan baharat degil
yerdeki boya degil
toprak kimsenin
icime uzursuzluk getirdi

camisi bos
pazari yok
okulu ogrencisiz
hastanesi hasta dolu
mezari tabut sirasi sayar
icime u’mutsuzluk getirdi

amac duzeltmek’imis
toplumlari korumak’mis
gelecegi unut’lamakmis
olani aldi goturdu

yalan dunya ittir
cocuk kalmadi,
kalan yaralandi
unit ne fayda
icime sikinti getirdi

kurun der emir
tamir et bozulani
temizle, yenile
birak satilmis ortami
ulan can bu
sattin her berini
haram’im sana
modern dunya
dusman bil beni
bundan sonar