Kasaba giderler onlar,
Derler, "Bize boyuna et ver."
Koşar varırım, derim "dur."
"Yahu onlara boyuna et vereceğine, birazcık da kuzuya, koyuna hürriyet ver."
Ama beni kim dinler ki? (zaten duymazlar)
Ben ki bir yoksuluyum bu köyün naçiz, tıpkı o zavallılar gibi aciz.
Öbürleri ise öyle zenginler ki.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta