Afiyet Olsun Şiiri - Murat Akgündüz

Ağır ağrıların başını ağrıtan bir mart pazarı.
Derin duyguların gömülü olduğu yalnızlık mezarlığı.
Acizliklerinin üstünü örtmek için kendilerini avmlere atan insan yığınları.
El uzatanı olmadığını bildiği için
Boşluktan düşermiş gibi hissettiren hayatın çıkmaz sokakları.
Herkesin dolaşıp döndüğü
kürkçü dükkanın adıdır “dört duvar arası”
Tavanda izlediği anılar dizisinin her bölümünde
ayrı sızlar insanın ömür yarası
Daha büyük bir basınçla sıkışır göğüs kafesi.
Yakacak Kazma-kürek de bulamazsın bu Mart
Kaderciliğine teslim edersin kendini.
Şimdi körsün
Dilsizsin
Sağırsın
Bir şizofren gibi
İçinin fısıltılarına sığınırsın.
Bak bak
Dinle dinle
Konuş konuş
Ama görme,
ama duyma,
ama sesini duyurama...
Hangisi merhem olacak ki yarana?
Kaç mevsim daha geçecek bu uğultularla!
İçimde haykırılarak söylenen cümlelerin
kafa tasımda yankılanmasıdır duyduklarınız;
“Şıp şıp”
“Mıy mıy”
“Vam vam”
“O söyler de söyler o!”
“Şıp şıp”
“Mıy mıy”
“Vam vam”
“O senin Deli Suat dayıdır o!
“Şıp şıp”
“Mıy mıy”
“Vam vam”
“O sever de sever o!”
“Şıp şıp”
“Mıy mıy”
“Vam vam”
“Böyle daha çok iyi.”
“Şıp şıp”
“Mıy mıy”
“Vam vam”
“Afiyet olsun.”

01.03.2020,
Tarsus