Afitabcemal Şiiri - Murat Çolakoğlu

Gözlerin okyanusunun en derin yerleri,
Göz kapakların okyanusunda dalgalar,
Kaşların okyanusunun kibarca derinleşen sahil şeridi,
Ve dalgalar üstünde kirpikten denizciler.

Elmacık kemiklerinde ikamet edip,
Ben nasıl dalgıç olmayayım?
Tepelerine kurulup darb eden ve kaybolan dalgalarını,
Ben nasıl seyre dalmayayım?

Aynada gördüğüm ben bile çekilmezken,
Berrak okyanusundan yansıyan halim bile ne güzel!
Gözlerinden görmek soluk cildimi,
Med ve Cezir!
Kıyılarında uyanıyorum,
Anber kokar âfitâbcemâl.

Dalgalanıyor hala gözlerin, durulsun artık!
On altı saat dalgalı bahr-i muhitin.
Kalsalar da fırtınalarla baş başa ,
Yine terk etmez kirpikten denizcilerin.
Beslenir güzelliğini taam yapan balıklar,
Nurdan balıklarla beslenir denizcilerin.