Afişe olmuş korku sardı dört bir yanı,
Tuzak titretirken çocuk yürekleri,
Dünya kalleş...
Keder yüklüyor umutlara.
Dehşeti anlayamaz gülen yüzlü çocuk,
Kırmızı elma şekeridir umut kan değil,
Bomba düşerse bedene,
Dünya sarsılır en azından bu kalpte,
Savaşı tutamazsın elinde,
Bulaşır ilk önce kendine.
Katil gözlerinde yaşamaz evreni,
Delirtir ebedi zırva emeller çaresiz bedeni,
Kim sahip, kim tutsak belli değil,
Ölen mi kurban yoksa...
Güneşi düşün ve yaşamı seyret çırılçıplak,
Hırsın ve yokoluşunda özlemin,
Küçük bir çocuk var.
Saf hayaller korkuyor, titriyor dost,
Çaresiz ağlıyor bahtı kara analar,
Katil gözlerindeki hırs kederin,
Kaybolan geleceğin unutma.
Kayıt Tarihi : 17.1.2009 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bugün annesinin kucağında yüzü yaralı gözlerinde korku açıkça görünen bir afiş gördüm. İlk önce bu afişin bu şekli ile asılması beni rahatsız etti. Sonra gerçeğin çok daha rahatsız edici olduğunu düşündüm. Yazık, insanlık için büyük bir ayıp bu.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!