kuşlar mıyız gün ortasında
sıyrılıp kendimizden en kavisli yerlerimize
uzandığımız
hangi öpüşle nemlendirilmiş dinginlikler içinse
bu esrik hırpalanmalar
ellerim haylaz karıncadır belki seni ateşle barut bilmiştir
taşıyordur eyvanına
alacakaranlıklarda hırsız kılığında
sokularak uçurumlarına
söyle hangi ünlemi morlaştıran gülsün sen şimdi
hangi hoşça kal kokan iğde dalıdır kolların
gözlerin kime suçlu
sen yok musun sen
şiirimde mavi-kızıl günahları kuşandığım bela
damağımda buzlu rakı yanık ekmek arası balık...
.
Kayıt Tarihi : 18.5.2024 12:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!