Bir neğmenin bestesiydik ikimiz,
Bir ocağın istisiydik ikimiz.
Bir olardıq, isteseydik ikimiz-
Saflığına inanmışdım doğrusu,
De hardasdan, harda, ürek oğrusu? !
Gözünü çevirme, gözlerime bax!
Ruhsuz bir qayayam, daşam neyem men...
Meni terkedeni unutdum, ancaq,
Amansız hesretin esiriyem men.
Menden efv dileme, yaxamdan el çek,
Namussuzun veten gelmez diline,
Alçalmışıq biz bölüne-bölüne.
Düşmenlerin xına yaxır eline,
Susqun durma,ağla ürek,ağla sen!
Düşmen yurdu talan etdi,dinmedin,
Mateme büründü her teref bu gün,
Göyüzü durmadan göz yaşı tökdü.
Menim feryadımı duymadı felek,
Qelbime ayrılıq toxumu ekdi.
“Veten,veten” dedi,duydum sesini,
Bir ovçudur ayrılıq,
Gece-gündüz ovdadır.
Hicranın qulu olmuş,
Axı bu ne sevdadır?
Sedaqet bilmeyi yox,
Bes bizim eşqimiz ebedi idi,
Heç zaman düşmezdi borana, qara.
Ayrılıq odunda yanan bu ürek,
De, nece dözecek bu intizara? !
*Sevirem* deyerdin mene yalandan,
Paltara küsüb bedeni,
Müğennidir, müğennidir.
Her terefde cangüdeni,
Müğennidir, müğennidir.
Her fesil deyişir rengi,
Biz ki, bir ağacda qoşa budaqdıq,
Birge çiçek açıb, bir solacaqdıq...
Biz ki, ölenedek bir olacaqdıq,
Ne oldu, sevgilim, bize ne oldu? !
Bizim ki, qelbimiz bölünmez idi,
Telebeye bellidir onun ezmi, hüneri,
Bir otruma bitirir yeddi-sekkiz döneri.
Evvel emr quluydu-dekan olandan beri-
Odur aslan, odur ner, oxumuram el çekin,
Eylemeyin dengeser, oxumuram el çekin!
Erisin dağların salxım buzları,
Menimle görüşe nazlı yar gelir.
Hey meni axtarır nemli gözleri,
Qelbinde bir dünya intizar gelir.
Sözler de utanır titrek sesinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!