Afili Yalnızlık Şiiri - Sibel Kılıç

Bu kez payıma
Afili bir yalnızlık düştü
Sevdandan yana
Yalnızlık dediğime bakma
Günlerden sen,gecelerden sen
Aylardan sen,mevsimlerden sen
Gökte mehtap sen,yıldız yine sen
Saat ya beni sen geçmekte
Ya da akmakta sana doğru

Düş görmek için uyumak mı?
Senden sonra
Zaten uyku haram gözlerime
Nereye baksam sen
Mıhlanmışsın gözbebeklerime

Bulutlar ağlıyor bak
Gözyaşları sen
Bir çocuk gülümsüyor
Yanağındaki çukur sen
Sözcükler kifayetsiz
Dudaklarımdan mısra mısra dökülen sen
Ve sonra derin susuşlarım başlıyor
Susmalarım tepeden tırnağa sen

Dedim ya
Afili bir yalnızlık düştü payıma
İşte tam da bu yüzden