Öyle afilli yaktım ki canımı bugün
Dudaklarımın kenarından sızan alevle
Aynanın karşısına geçip
Gözlerimde yanan ormanları seyrettim
Yağmursuzdu gün...
Seması bulutlar tarafından zapdedilmiş şehrimde
Kimsesiz bir liman gibi sessizdi bir yanım
Bir yanım da gölgede ki kadınlarının çığlığı
“Rüzgardı
Esmesine engel olamadığım”
Kimsesiz sözcüklerin yanından geçtim
Kendimden vazgeçerken
“sensiz” olduğumu haykıran sabahlara açtım gözümü
Yağmur bereketini saklayan topraklara sürdüm yüzümü
Torosların yamaçlarından seslendim
Doruklarına fısıltıymış çığlıklarım
öğrendim…
Yön bulmaya çalışan karanlığın içinde
Avutulmayı bekleyen gri yalnızlığım
“bilir misin bu nasıl bir renktir
sadece duvarlara, boşluklara ve gölgelere yakışan”
Dünlerde kalmasaydı, yada bu kadar uzak olmasaydı yarınlar
Göktaşı yağmuruyla ağırlaşmasaydı yüreğim
Sırtımdaki soğuk ürperti titretmeseydi ellerimi
Tutabilirdim belki umudun eteğinden
Bugün öyle canımı yaktım ki
Akkor halinde ki ince bir telin üzerinde
Çıplak ayakla yürür gibi…
CANAN AKPINAR
Canan AkpınarKayıt Tarihi : 17.1.2020 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Avutulmayı bekleyen gri yalnızlığım
“bilir misin bu nasıl bir renktir
sadece duvarlara, boşluklara ve gölgelere yakışan”
Oldukça etkili bir şiir. Tebrik ederim.
Gönlünüze sağlık.
Canan hanım tebrik ederim
selam ve saygılar sunuyorum
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum Canan Hanım
En derin hürmetlerimle...başarılar dilerim...
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (19)