Afife bir kadındı
Kucağında bir tombul cin yavrusu
Çocuğun elinde
Anasının aynası
Kalabalıkta bir kızın
Çehresinde aydınlanıyor
Anasının aynası
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
akıl almaz bir baş ağrısısın
yakamoz rengi güzellinin önünde aldanırım sessizliğine
bastırmışsın tüm ışıkları
ona rahmen ağlıyorsun
kendini parçalıyor suçsuz ellerin
gıkın çıkmadan deliyorsun geceyi
gülüyorsun şimdi
acıttığında bile artık gülüyorsun
duyuyorsun ama duymuyorsun da
kendini biliyor
yine susursun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta