Susuzum Ya Rab !
Çöllerinde değil,
Ummaninda yoksunum.
Susuz,gafil, şuursuz...
Anlamlı anlamsizlarin içinde,
Virane bir biçimde.
Gözlerim gibi ellerimde kurumuş.
Pamuk saydığım dikenler,
Yastığım olmuş.
Dilimdeydi, aklımdaydı cevaplar.
Sorular... Ah.. Sorular.
Sahi ilk kalbimdi bana verdiğin.
Ne ara kalpsizleştim.
Ben ki çanakta ki suyu,
Anamın eşarbıyla içerdim.
Soğandan sarımsaktan evvel,
Kiramen-Katiben'i öğrendim.
Riyadan yer kalmamış kalbimle,
Ne Seni anlayabildim,
Ne Seni sevmeyi...
Yoksa aklımdan arda koyarmıydım,
İlk verdiğin o kalbi...
Ney'im,kimim, kimleyim?
Sen benle beraberken,
Ben kimleyim...
Aman Ya Rab!!
Kayıt Tarihi : 12.4.2023 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!