Afganlıyım Şiiri - Durmuş Ali Eker

Ben İnguş dağlarının eteğinde doğdum
Kulağıma ezanla birlikte bomba sesi okundu
On beşime yeni bastım
Bıyıklarım barut kokusuyla terledi
Abim, 22 yaşında şehit oldu
Tam 22 yıl kurşun sesi
Eksik olmadı kulağımdan
Mayın pir anaları yedi babamın ayaklarını
Yedi yaşımda mermi taşıdım cephelerde
Daha on beşime yeni bastım elimde tüfek
Kalem tutamadım,kitap okuyamadım
Dişlerimi hiç fırçalayamadım
Ne balonum, ne de bisikletim oldu
Okul çantasıyla tanışamadım
Nice ülkelerin çocuklarının
Duyduğum öykülerinde
Parkları,okulları,oyuncakları varmış
Onlara babaları ayakkabı alırmış
Onlar kurşunla,mayınla değil
Yaşar,büyür,ihtiyarlar
Yataklarında ölürlermiş
Anaları varmış onların
Ağlamayan, hep güler yüzlü
Hep güler yüzlü
Bayramları varmış o çocukların
Bayramcılık oynarlarmış
Sakız bile çiğner,çikolata yerlermiş…
Ben İnguş dağlarının tepelerinde doğdum
Yalnız bir çocuk değilim
Binlerce, milyonlarcayım ben
Asya’da donan,Afrika’da yanan
Ortak paydası açlık olan
Ölüm olan bir çocuğum ben
‘’Amca nasıl gülünür öğret bana’’ dedim
Bir askere
‘’Erkek gülemez’’ dedi bana sert bir sesle
‘’Amca çocuklar nasıl oynar? ’’ dedim
Bir askere
‘’Çocuklar oynamaz’’ dedi bana
Oysa bir düş gördüm;
Çocuklar oyuncaklarla
Oynuyorlardı parklarda
Rüyam mı, yoksa bu asker mi yalandı?
Hayır her ikisi de gerçekti
Oynama hakkı olanların babaları
Oyuncaklarımızı,parklarımızı çalmışlardı
İnguş dağlarının eteğinde doğdum ben
Karların arasında kardelen gibi
Boynumuz bükük ama yüreğimiz dik
Bu kıyamet, bu fırtına gökyüzünü kaplayan
Bulut gibi füzeler, bombalar
Bu ölüm kusan can alıcı medeniyetle
Neyi anlatıyorlar, anlayamadık
Füze değil, bomba değil
Bize kitap atın,okul yapın
Ekmek atmayın
Emeğimizi, insan haklarını atın
Ben dana on beş yaşımda
Ölüme aday,öldürmeye görevliyim
Kışın titrek karların üzerlerinde parçalanmış
Cesetler
Etrafları kan
Söyle sana ne yaptım ben
Ey medeni(!) Amerikan?
Paslanmış mermilerini kustun üstüme
Milyon miller ötesinde sen
Aramızda denizler,deryalar varken
Bu haçlı ruhundaki yamyamlık neden?
Dün de elime tüfek verdin, bugün de
Vur dedin Rus’a
Bugünde vur dedin yine kardeşe
İnguş dağlarının ne yazı var, ne güzü
Ey insanlık!
Bir yaşında anne memesinde şu bebenin
Parçalanmış nur yüzü
Seni utandırmıyor mu?
Şu dört yaşındaki öksüzü
Şu ağlayan anayı
Şu kesik ayaklarıyla pir-i faniyi
Şu Karabağlıyı
Şu Filistinliyi
Şu Keşmirliyi
Şu Vietnamlıyı
Şu Bosnalıyı
Şu Hiroşimalıyı
Bu paramparça cesetleri
Şu ah eden söz
Şu ağlayan göz
Ve bütün bunların mimarı
Bütün bunların katili
Bu utanmaz yüz
Oluk oluk akan kan
İnsan hakları savunucusu
İşte sen busun Amerikan!
Her taşın altında sen, her taşın arkasında sen
Varsın
Bu dünya çok şahlar,saltanatlar,krallar gördü
Hani nerde şöhret,nerde şan?
Sen döktüğün kanlarda boğulacaksın Amerikan!
Ben İnguş dağlarının eteğinde doğdum
Henüz on beş yaşındayım
Bütün anılarım,türkülerim,rüyalarım ölüm kokar
Benim ne topum, ne de füzem var
Kan emicilere karşı
Gözyaşım var,ahım var, imanım var
Mezarları şehirlerinden büyük olan
Şehidi dirisinden çok
Bir ülkenin çocuğuyum
İnguş dağlarının eteğinde doğdum
Henüz on beşinde bir delikanlıyım
Vicdanıma kan bulaşmamış
Eli kansız bir Afganlıyım
Hiç çocuk olmadım
Bırakın çocuk olayım
Hiç gençlik yaşamadım
Bırakın evleneyim
Bir yarim olsun
Bana yar diyen
Çocuklarım olsun
Akşamları yolumu bekleyen
Onlara şeker
Onlara elbise, pabuç alayım
Onlara türkü söyleyip, masallar anlatayım
Okul yollarında birlikte yürüyelim
Bırakın, onlarla beraber büyüyelim
Oyunlar oynayalım,topsuz,tüfeksiz
Ben anasız büyüdüm,onlar olmasın öksüz
Ben İnguş dağlarının eteğinde doğdum
Henüz on beşimdeyim
Atalarımdan duydum,
Osman Oğlu Türkler varmış
Buralara kadar gelmiş
Kendileri Müslüman’mış
Yüzlerce yıl kıtalarda at oynatmış
Gökler delen minareler
Kubbe kubbe cami yapmış
Adaletiyle ünlüymüş
Orduları çok şanlıymış
Türkün Türklüğü namlıymış
Atalarım anlatırmış
Türkler için en kara gün
Haçlının yaptığı düğün
Afganlı ayağa kalkmış
Ninem bileziklerini,
Halan yüzüklerini
Dedem de saatini Türklere armağan etmiş
Binlerce Afganlı genç
Cephelerden cephelere Türklere yardıma gitmiş
Devir dönmüş, tarih dönmüş
Bilmem şimdi neler olmuş?
Ninemizin bileziği,halalarımın yüzüğü
Kardeş kanı için
Mermi yapanları düşündükçe
Keşke ben bir taş olsaydım
Bunu bilmeden ölseydim
Ya dünyaya gelmeseydim
Ya da insan olmasaydım.