Bombalar dönüştü nefret seline,
Afgan dağlarında çözüldü buzlar,
İpek gelinliğin sarmış beline,
Birer volkan sanki Afgan'lı kızlar.
Yer ve gök sarsıldı, tutuldu güneş,
Melekler saf olup duaya durdu.
Ölümlerin en güzeli mukaddes
Şehitlik şerbetin içti kurtuldu.
El bombalarından bir buket gibi,
Sundu vücudunu Rus askerine
Çelik palet, buzlar gibi eridi,
Kumanda etmedi tekerlerine.
Bir meşale idi tanklar üstünde,
Bir alev gülüydü, ince ve narin,
Acı bir tebessüm, bir nur yüzünde,
Çırpınır göklerde kalbi hilalin.
DOSTOZAN çabuk çek, kapat perdeyi,
Gurubun vaktini, görmek istemem
İstemem mehtabı, sevmem geceyi,
Bulutlar üstünde dursun seccadem.
Kayıt Tarihi : 19.8.2014 08:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şairin DOSTOZAN adlı kitabından alınmıştır.
![Mehmet Hanifi Sarıyıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/19/afganli-kizlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!