Ey Afganlı çocuklar!
Sakarya’dakiler gibi safkanlı çocuklar.
Yiyecek paketi kalmadı,
Misket bombası yer misiniz?
Bininiz bir olsa, bir Amerikalı çocuğa değer misiniz? ..
İkisinin de renkleri sarı.
Birinde bomba var, birinde darı.
Yiyecek yerine bombaları seçti;
Çıplak ayaklı Afgan çocukları…
Hiç misket oynamadı ki Afgan çocukları,
Nereden çıktı şimdi bu misket bombaları?
Üstelik ikisini de aynı pakete sarıp;
Birine ekmek koydu, birine bomba,
Batının canavarı…
Lunaparklarda, ışık saçan her yerde;
Müzikli oyuncaklarla oynamak değil mi hakları?
Her seher bomba sesleriyle uyanmak kaderine mi mahkumdur,
Afgan çocukları? ..
Gözünüz kör, kulağınız sağır, kalplerinizde mühür;
Velhasıl keyfiniz yerinde mi ey dünya halkları! ...
Kayıt Tarihi : 13.10.2008 11:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2001 yılı sonbaharında ABD’nin öcülüğünde başlatılan Afganistan operasyonu sırasında, fakir Afgan halkına havadan yiyecek de atılıyordu. Operasyonda kullanılan misket bombalarıyla, yiyecek paketleri aynı renkte (sarı) idi. Özellikle çocuklar, yiyecek paketleri yerine bazen bombalara uzanıyor ve elerinde patlayan bombalarla ölüyorlardı. Bunun üzerine ABD, Farsça ve Peştûn dilinde yayınlar yapıp, ikisinin de renkleri sarı olan yiyecek paketleriyle misket bombalarını karıştırmamaları için Afganlıları sürekli uyarıyordu. Bu şiir, bu pişkinlik üzerine kaleme alındı. Yazılış tarihi 30.10.2001/ 11.35 – 16.35 (TRABZON - AKÇAABAT SÖĞÜTLÜ)
Yüreğim daraldı.
Rabbim mazlumlara yard ve yardımcıdır.
Selam ve dua ile.
TÜM YORUMLAR (1)