Affola Şiiri - Ömer Ali Tortum

Harama meyletmek hiç
Adetim değildir de,
Bilmeden işlediğim
Bir günahsan, affola...
Hani bence kainat,
Seninle bugün doğdu;
Kıyametten önceki
Son sabahsan, affola...

Suretinde gördüğüm
Manayı kalbim ile,
Cennete benzetirim,
Yahut nazlı bir güle.
Bir hayal ki isbatı
Yoktur da geçmez ele,
Hayalin meşru güzel;
sen yasaksan, affola...

Tek kaygıma perçinli
Bir hissiyat yağmuru.
Islansan, kızar mısın? ...
Cevabı mechul soru.
Halisten halis ruhun,
Aydan pak, sudan duru...
Ruhuna aşık oldum;
Kızacaksan, affola.

afFoLa (Suretinin perdesi ele post kadar ağır; bana tül kadar hafif... Yüreğinin sıcaklığını bilmeyenler, posta sarıladursun, ben yanıyorum kasımda...)