Affını Ummaktayım Şiiri - Necdet Erem

Şikayetim var benim, senden gafil bakıştan.
Seni sorup dururum, ilmik ilmik nakıştan.
Bir ömür ziyan ettim, sanki uykudaymışım.
Hazin hayat öykümü, yazmak isterim baştan.

Gafletimi mazur gör, Ey Yüceler Yücesi.
Yolum çıkmaza girdi, sanki hicran gecesi.
Hafızammı silindi, bir şey bilmiyorum ben.
Dilimde tek name var, o da hasret hecesi.

Kolum kanadık kırık, karanlıklarda kaldım.
Çile dolu hayatı, bitmez sanıp aldandım.
Halbuki bir gün imiş, ne dünü var ne yarın.
Zehirli bir bal imiş, ona bandıkça yandım.

Yaklaştım son durağa, kendime çatmaktayım,
Andıkça o günleri, hasretle yanmaktayım.
Geçmişe ağıt yakmam, bakarım ben yarına.
Artık yüce Rabbimden, affını ummaktayım.