Eridi dağların karı kalmadı,
Kurudu bağların gülü kalmadı,
Gayri bu cihanda gönlüm kalmadı,
Ümidim rabbimin affına Zihni.
Büyükten küçüğe sevgi kalmadı,
Küçükten büyüğe saygı kalmadı,
Yetime düşküne ilgi kalmadı,
Çare yaradanın lütfunda Zihni.
Anaya babaya hürmet kalmadı,
Gitti edep haya utanç kalmadı,
Zihni der insana güvenç kalmadı,
Sarıl yaradanın ipine Zihni.
Azrail kasdeder tatlı canına,
Korlar seni mezardaki evine,
Sorgu melekleri düşer canına,
Kurtuluş yok bekle sıranı Zihni.
Zihni Taştan öğüt verir özüne,
İnşallah riya katmam sözüme,
Azrail çöker göğsün yüzüne,
Başka yol yok bekle sıranı Zihni.
Kayıt Tarihi : 5.1.2009 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!