Affına Sürgünüm Yar Şiiri - Yavuz Doğan

- Kapına sığındığım gecene kurban diye
Verilmiş yüreğimi sarıp affeyle beni…-

Ey Zümrüd-ü Anka’nın kül doğuran anası
Yorulmuş yüreğimi sarıp affeyle beni.
Ey hasreti suç bilip benden öte anası
Durulmuş yüreğimi sarıp affeyle beni.

Maşuk’u Mecnun eden bir gönül yarasında
Zifirin utandığı gecenin karasında
Ve sevda sahrasının kumları arasında
Sorulmuş yüreğimi sarıp affeyle beni.

Bil ki tövbekâr oldum; ermek için ahtına
Bil ki ismimi yazdım hüzün kokan bahtına.
Sense, senden uzakta sensiz gönül tahtına
Kurulmuş yüreğimi sarıp affeyle beni.

Sorma, hangi sözcüğün hükmü anlatır ahı
Sorma, nasıl unuttu karanlıklar sabahı.
Sorma ve bir kez daha yok sayarak günahı
Kırılmış yüreğimi sarıp affeyle beni.

Korkma, teslim etmedim yüreğimi tutkuya
Korkma, boyun eğmedim aşk isimli utkuya.
Gözlerimi semaya teslim edip uykuya
Darılmış yüreğimi sarıp affeyle beni.

Hüzün sağanakları yağarken ince ince
Bulutlar sürgün olup gökkuşağı inince
Göç zamanı gelmeden, en son nefesten önce
Vurulmuş yüreğimi sarıp affeyle beni.

31.01.2008

Beylikdüzü

Yavuz Doğan
Kayıt Tarihi : 31.1.2008 22:59:00