Affına Geldim Şiiri - Lokman Daştan

Yüzüm yerde, ellerim kirli, ameller zulmet...
Yüreğimde nisyanlarımla, kapına geldim.
Yüzüm yok dilenmeye, katından bir adalet,
Yüz ömürlük isyanlarımla, affına geldim...

Ateşlerde yıkanmak, revadır bana elbet,
Ayrılığında kirlendim, mesken oldu gurbet.
Atma beni öteye, yüreğim sana hasret,
Arsız geçen devranlarımla,affına geldim...

Resmim kirletti tuvali, çerçevem cehalet,
Rüzgarın elinde fırça, çizdiği hep rezalet.
Renkler karma karışık, sezilmiyor marifet,
Ruhumda hezeyanlarımla, affına geldim...

Avuçlarım boş şimdi,sırtımda yük nedamet.
Akın akın gidince, ömür denilen servet.
Akıl çoktan firari, başıma kondu cinnet,
Atıl geçmiş zamanlarımla, affına geldim...

Bulamadım yolumu, yıllandı bu dalalet,
Bulaştım karalara, kalp koskoca kasavet.
Bilmezdi yaşı gözüm, sesim idi sükunet,
Bitmeyen şu figanlarımla, affına geldim...

İstemem nasip etme, başka bir istikamet,
İlerledikçe battım, başka yollar musibet.
İsmine sığınırım, budur cana tek kudret,
İçi geçmiş sultanlarımla, affına geldim...

Mahrum etme canımı, Allahım kıl mağfiret,
Mest eyle rahmetinle, yakışır bu azamet.
Murat kalmasın gözde, yalvarırım yardım et!
Mevte naçar Lokmanlarımla, affına geldim..