Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Umut kesilir mi aff-ı ilahiden.Elbette gelir.
Gelir de biz geldiğinde oradamı oluruz, farkeder miyiz? İşte bu bütün mesele...Umarım farkedenlerden, hoşgeldin diyebilenlerden oluruz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta