Affeyle Rab’bim Sermayesizim

Bâtıl cazibesiyle, şahsımızı aldattı,
Hayat cümbüş içinde, daima da rahattı…

Zevk ve sefa içinde, Dünya hoştu tatlıydı,
Şahsımız oyalandı kandı ve de aldandı…

Hakk’a vardığımızda itibarım kalmamış,
Rab’be sermayesizim zaman da çok azalmış…

Rab’bim bizi affeyle birikimimiz de yok,
Tüm kullarını affet senin merhametin çok…

Şahsımızı da affet, tövbekârlarındanım,
Hakikate gelmişim bâtıl tüm pişmanlığım…

Rab tövbekârıyım Rab, bu yüzden acıyacak,
Can yakmadığım için belki bağışlayacak…

(2008)