Affeyle N'olur Şiiri - Ufuk Arslan Kaman

Şu başımı yine duman bürüdü,
Yardım et Yaratan affeyle n’olur,
Bu cehalet beni neye sürüdü,
Yardım et Yaratan affeyle n’olur.

Günahlarım çoktur divan önünde,
Kulluk edemedim doğru yönünde,
Yarın toplanınca mahşer yerinde,
Yardım et Yaratan affeyle n’olur.

Ömür geldi geçti geldim bir yaşa,
Nefsime uydumda kaldım bir başa,
Şimdi fayda değil dövünsem boşa,
Yardım et Yaratan affeyle n’olur.

Bir Ufuk Arslan’ım geldim kapına,
Pişman oldum Yarab döndüm mecnuna,
Kurban olurum ben senin yoluna,
Yardım et Yaratan affeyle n’olur.