Affeyle Şiiri - Durmuş Gönen

Ey Yâr!
O güzelliğini kaçırma benden
Seni seven seni özleyen ben
O güzel yüzünün hasretiyle
Yanıp tutuşurken...
Kaçma benden ne olur.

Yağmur yağmayı unutabilir
Güneş doğmayı
İnsanlar ölümü unutabilir ey Yâr!
Ama ben seni unutmam.

Sensiz geçen bir anı bile
Senin fotoğraflarına bakarak
Uzaktan da olsa seni severek
Sana kavuşmayı
Seninle evlenmeyi hayal ederek geçiriyorum...

Bırakma beni ey Yâr...
Seni seven bu can hatırına
Senin adını duyunca
Atışı değişen bu kalp hatırına
Bırakma beni ne olur...

İnsanlar hata yapabilir
Önemli olan yaptığı hatanın farkında olmasıdır.
Ben de yaptım bir hata bunu biliyorum
Ve ben işte senden af diliyorum
Özrümü kabul eyle..

Karadeniz bugün daha bi hırçın ey Yâr..
Seni üzdüğüm için
Deniz bile bana kızgın..
Seni seviyorum evet
Ama bi o kadar da kıskanıyorum
Kıskançlık konusunda ileri gittim belki
Ama seni kimseyle paylaşmak istemiyorum yâr..

Seni seven bu gönlü affeyle Yâr...
Affeyle..