Affettim...Sevgiliye mektuplar..39

Evet yanıldım bende, hatalar yaptım,yoruldum bende.
Ama bitmedi umut,yılmadı kalbim, daha düşmedim.
Bilemezdim ki çarede sende,hayatta sende,sevdada sende.
Zaten senden öncesi yok,senden öncesinide sevdim zannettim.

Önceni kes, öncemi bitir, yeniden başlat zamanı.
Yeniden düşsün kum taneleri, tane tane gaipten.
Hiç kaymamış gibi aksın meteorlar ufuktan
Yeni bir hayat olsun alem, yeniden varolsun can ve...
Yeniden doğsun Ademle Havva yaşamdan...

Ne var ne yok bilinmesin, ne var ne yok düşsün dile
En başa dönsün sıfat, en baştan yazılsın alfabe
Gözü ışık, dili ses, teni his, kalbi aşk bürüsün
Düşecekse gözlerden yaş, ilk yaş olarak düşsün.

İlk ben olayım aşık, ilk ozan, ilk Mecnun ve ilk şair...
İlk sen ol sevda, ilk sıla, ilk Leyla, ilk evvel ve ahir.
Senle başlasın ad, senle Aslı, senle Kerem, senle verem ve..
Seninle yaratılsın deva, seninle bulsun tüm hayat şifa
Senden arda kalan herşey vesair, her şey angarya...

Evet yanıldım bende, hatalar yaptım, yoruldum bende.
Ama bitmedi umut, yılmadı kalbim, daha ölmedim
Bilemezdim ki çarede sende, hayatta sende, sevdada sende.
Zaten senden öncesi yok! Senden öncesinide sevdim zannettim.

Ben geçmişi hayat, hayatı geçmiş, kendimi yaşamış zannettim.
Ben geçmişide kendimide, seninle birlikte affettim.

Cengiz Süslü
08.02.2012
03._00