Affettim Şiiri - Doruk Barış

Son ılık vurduğunda yüzüne
Ufaktan da bir tebessüm olsun yüzünde
hani suçlu bir çucuk gibi
fısılda yaptıklarını
ama korku olmasın yüreğinde
afferdilecek olmanın utancı dokunsun gururuna
sonra düğümlensın boğazında hıçkırıkların
yavaştan tane tane bırak gözyaşlarını
ama yine hatırla yine hatırla affedeceğim seni
şimdi koş gel yanıma sarıl
ıslak yanaklarını sür yüzüme
işte bu kadar bu hikaye
affettim seni...