Affetsem Kendimi Şiiri - Ayşe Mızrak

Denizin göğsüne yaslayıp başımı, dinginlesem bağrımı,
Gaipten bir rüzgâr alıp gitse gönül ağrımı.
Delişmen çağın da sonuna geldik,
Delice sevdik de hiç sevildik.
Bir dağın tepesine çıkıp bağırsam,
Kaybolan yılları ayağıma çağırsam,
Ebedi âleme kalmadan hesap,
Allah’tan önce ben hesap sorsam.
Ey ben! “Gençliğini nerede geçirdin?”
Kızsam, değmeyen insanlara harcadığı zamana,
Falaka çeksem yanlış yana gitmiş ayaklarına.
O bin parça kalbimi bir kere de ben kırsam...
Sonra affetsem kendimi geçince hıncım,
Denizin göğsünden bir tutam alsam,
Başımın dumanını dağlara
Son nefesimi rüzgâra salsam,
Ölsem! Ölümden medet umarak…