Affetmiyorum Şiiri - Mehmet Ali Çıbıklı

Affederim desen de
Senden af dileyemem
Kazık yiyen ben oldum
Bir daha kazık yemem.

Yokluğuna alıştım
Yokluğun bana yeter
Sakın sen sensiz kalma
Sensizlik pek çok beter.

Yokluğunla yaşarım
Gittiğin günden beri
Bunları anlatmanın
Burası değil yeri.

Kendimi kör kuyuya
Düşmüş gibi hissettim
Çabaladım çıkmaya
Çıkamayınca bittim.

Bittim eridim bittim
Tükendi her bir yanım
Çıkıp gelsen de şimdi
Yine canlanmaz canım.

Şimdi bitirdin artık
Hem aşkımı hem beni
Dünyayı bağışlasan
Affetmiyorum seni.