Affetmiyeceğim Şiiri - Selvi Çelik

Affetmiyeceğim

Seni hiç affetmiyeceğim,
Aldın hiç vermedin.
Sustum hiç bilmedin.
En zoru seni çok sevdim anlamadın.
Canımı sana verdim hiç bilmedin.
Onun için seni hiç affetmiyeceğim.

Şu dünyanın kaldıysa eğer güzelliğini.
Dağlardaki ak dumanları.
Erişilmeyen mutluluklari,
Bir zamanlar benim için değerli canını
versen bile seni hiç affetmiyeceğim.

Bilsemki eğer birgün farkedilmeden geçen gençliğimi,
Bilsemki eğer bütün acılarımın yeríne
yaşanmamiş birtek mutluluğumu,
Bilsemki eğer sana olan inancımı güveni, herşeyimi vereceğini.
Seni yine affetmiyeceğim.

'Dersin sende kimsin,
Affetmek allaha mahsuzdur.
Elbette öyledir inançlar sonsuzdur.
Ama gel, gel sen onu yüreğime,
Senin için verdiğim sevgilerime,
Sana olan vazgeçmiş güvenime.
Senin için ayrilmiş kalbime,
En önemlisi bir zamanlar sadece senin için yaşayan bedenime,
anlat anlatki bilsin.
Ama onu anlatmaya gücün yok yetmez,
Çúnkú herşeyimi aldin.
Onun için seni hiç affatmiyeceğim.

Ölürsem eğer tek dilegim.
Mezarıma bir tutam toprak atma.
Ölürsem eğer taputumu taşıma.
Ólürsem eğer issiz köhne yere koyun.
Yoksa obür dünyada bile acı çekerim.
Cünkü senin kokun siner.

Ölursem eğer birgün mezar taşıma {doyamadı} diye yazdırın.

Selvi Çelik
Kayıt Tarihi : 16.10.2001 00:28:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (3)

Selvi Çelik