Affetmeyecek sizi Şiiri - Ali Kamil

Ben daha doğmadan
doğduğum topraklarda
sokak, sokak
mahalle, mahalle
şehir, şehir
tozu dumana katarak cellatlar cirit atıyorlar
hayal kırıklıklarını akış nakış işleyen
acıyı, çaresizliği sineye çekmesi istenen
adının sonuna ölüm diye not düşülen
göz kırpmadan kanına girilenim ben
sana geldim insan
geçmişimle yüzleşip
helalleşmeye geldim

Belki bu yüzdendir
topraklarımda insanlar kuş gibi düşerken toprağa
eylül gibi ağlamaya başlamam bu yüzdendi
belki de ölümün soğuk nefesi değmişken yağmura
acıdan ıslanırken bedenim
ürperip üşümem bu yüzdendi
aldığın, yaktığın canlar için
Sana geldim insan
seninle yüzleşmeye
hesaplaşmaya geldim

Kanla sulanmış verim fışkıran toprakların
sessiz çığlığında
insan konuk severliğiyim
Oysa ben; misafirgibi sessizce duran
ama asla diz çökmeyen onurlu başkaldırının ev sahibiyim
yo arkadaşlığını atalarımdan
ar etmeyi hatalarımdan
sevmeyi yürekli insanların gözlerinin içime akmasından
öğrendim
Sana geldim insan
seninle kucaklaşmaya
seni affetmeye geldim

Bugün hala kapanmayan yaralardan sızan kan
beni insan olmaktan utandıran
içgüdü
bastırılmış ve saklanmış gerçekler
vicdanları temizlemek için uydurulmuş
yalanlar
dökülen kana mazeret arayıp
gerçeklere tanıklık etmeyenler
Korkularıyla yüzleşmeyen sağırlar
insan olmaktan nasibini almayanlar
vicdanı olmayan utanmayı bilmeyen
günahkarlar
sorgusuz sualsiz kanı kabul eden
kanla beslenenler
insanlık tarihi yargılayacak sizi
sevgi tohumunda yeşeren
dünya
affetmeyecek sizi