Affetmenin Hafifliği Şiiri - Nurettin Sevim

AFFETMENİN HAFİFLİĞİ
(Hikaye)

Öğretmen öğrencilere
Der: "Yarın gelirken herkes.
Manavdan alıp getirsin
İkişer kilo patates."

Herkes denileni yapar.
Ertesi gün öğrenciler
Ellerinde poşetlerle
Zil çalınca derse girer.

Öğretmen öğrencilere:
"Dediğimi yapmak için
Önce bana söz verin" der.
Öğretmenin teklifini
Kabul eder öğrenciler.

Önce patateslerini
Çıkarırlar birer birer.
Sonra da öğretmenleri
Öğrencilere şunu der:

"Tartışıp da küstüğünüz
Affedemediğiniz kimse
Onların ismini yazın
Şimdi her bir patatese."

Kimisinin bir kaç tane
Kimisinin olur baya
Yazdıkları patatesi
Tekrar koyarlar torbaya.

Öğretmen bu kez şunu der:
"Size bir haftalık süre.
Torbasını taşıyacak,
Herkes gittiği her yere."

Eve, okula, pikniğe
Giderler hep torba ile.
Torbayı hiç bırakmazlar,
Gece yatağında bile.

Daha bir hafta olmadan,
Başlar şikayetler hemen.
- Hocam bu ağır torbayı
Bak taşıyamıyorum ben.
-İnsanlar tuhaf bakıyor.
-Sıkıldık. -Kokuyor da hem.

Hayat Dersi:
Öğretmen verir dersini.
Şimdi der: Dinleyin beni
Kusuru affetmeyenler,
Cezalandırır kendini.
"Ruhundaki ağır yükler,
Hamal yapar böyle seni.
Herkes yüklerini atsın.
Hafifletsin benliğini."