Affetmenin bedeli ölüm döngüsü 20.09.202 ...

Affetmenin Bedeli 2 ölüm döngüsü

Çünkü beynimde yankılanıyor bir ses,
"Katili affedersen, herkes tekrar tekrar ölmeye mahkumdur."
Ne kadar susturmaya çalışsam da,
O cümle, zihnimin derinliklerinde dönüp duruyor.

Affetmek, özgürlük derler ya hani,
Ama bazen affetmek, daha da büyük bir zincirdir,
Çünkü bilirim ki, affedersen,
Aynı acı bir kez daha seni bulur.

Kalbim, belki diyor, affet,
Ama beynim, "Hayır!" diye haykırıyor her defasında.
Bir kez affedersen, aynı yıkımı tekrar yaşarsın,
Ve bu döngü sonsuza dek sürer.

Affetmek bazen yarayı sarmaz,
Sadece o yaranın üzerini örter.
Ama o yara, içten içe kanamaya devam eder,
Her seferinde biraz daha derine işler.

Bu yüzden, affetmek korkutur beni,
Çünkü affedersem, o acının yeniden geleceğini bilirim,
Ve ben, o acıyla bir daha yüzleşmeye hazır değilim.
Affetmek, bazen kendini yeniden ölüme sürüklemektir,
Ve ben, bir kez daha ölmeyi göze alamam.

Belki affetmek güçtür,
Ama bazen affetmemek, hayatta kalmanın tek yoludur.
Çünkü bazı katiller, sadece bir kez öldürmez,
Her affettiğinde, seni bir kez daha öldürür.

Not
Affetmek, yara değil, derin bir uçurum,
Her affedişte kaybolur ruhum.
Katili affetmek, yeniden ölmek demek,
Bu yüzden bağışlamam, yok olur tüm umudum.
Bu şehirde her sokak, bir yara gibi,
Affetmek zor gelir, unutmak mümkün değil.
Her köşede bir hatıra, acı dolu bir iz,
Kalbim bağışlasa da ruhum affetmez seni.