Affetmem seni Şiiri - Eyüp Doğru

AFFETMEM SENİ

Artık görmek istemiyorum yüzünü.
Çıkma sakın karşıma.
Beş para etmez insanlara değiştin,
Tertemiz sevgimi.
Bu muydu gecelerce boyu,
Sabahlara kadar,
Verdiğin sözler.
Evet sevgi adına,
Sahte duygular besledin.
Hayatımı yaktın.
Yalanlarınla,
Dünümü bu günümü çaldın.
Dünyayı başıma yıktın.
Üzgünüm hemde çok üzgünüm.
Üzüldüğüm çekip gitmenden değil,
Senin gibi bir vefasıza değer verip,
Onca yılımı harcamam...

Ahımı aldın biliyorsun değil mi?
Korkma,
Beddua etmeyeceğim ardından.
Ama ömrüm boyunca,
Affetmeyeceğim seni.
O kandırdığın duygularım,
Şimdi sana öfke besliyor.
Yüzüne tüküresim vardı ama,
Sen ona bile değmezsin.
Sen kendine yakışanı yaptın.
Gerçek sevgiden ne anlarsınki.
Sevgi yürek ister.
Sevgi sadakat ister.
Ama nerde sende o yürek.
Sadakatin ruhunda eksik,
Dilinde olsa ne yazar.

Birgün neler kaybettiğini anlayacaksın.
Dost sandığın insanlar,
Birer birer kaybolacak etrafından.
Ben gibi yapayanlız kalacaksın.
Başı boş sokaklarda,
Ruhun daralacak.
Gözlerin dolacak.
Bir yudum mutluluğa hasret kalacaksın.
Ben gibi kıymet bilenin,
Ben gibi sevenin olmayacak.
Ağlatıpta gittin ya beni,
Bir daha affetmem.
Affetmem seni..

...