Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bir insana bu kadar zulüm yapılmaz,
Kulluk isteme benden kula tapılmaz,
Benim sevgim mal değil satılmaz,
Allah affetse de ben affetmem seni...Yüreği güzel dost şiirin mükemmelin ötesindeydi kutlarım...ant+10...sevgilerimle...
satırlarına hüzünün gölgesi düşmüş.üzülme arkadaşım inşallah çooook mutlu olursun Allah söze gelsin yüreğin diye bu şekilde acı yaşatmış.. başarılar..
Güzel yüreklim...
Gidişine sustum mutlu ol diye,
İnanmıştım sendeki aşka sevgiye,
Şimdi böyle ansızın ayrılmak niye,
Bağrımı yaktın affetmem seni,
Dizeler muhteşem...Çok güzel bir duygu akımı Şiirlerinde hem yalın bir anlatım var hemde ahenk...Başarıların daim olsun Yüreğine emeğine sağlık...Sevgilerimle...
Bir insana bu kadar zulüm yapılmaz,
Kulluk isteme benden kula tapılmaz,
Benim sevgim mal değil satılmaz,
Allah affetse de ben affetmem seni.
Ayakta alkışlıyorum bu şiiri
Yüreğin dert görmesin
sevgilerimle
biraz arabeskçe..
Harika bir şiir genö dostum...
Gerçekten kocaman bir yüreğin var senin...
Kalbinle övün sevgilerimle...
Bir tanede bende var 'Affetmem Seni' adlı şiir. Üzerinde düzenleme çalışmalarım devam etmektedir. Başarılı bir çalışma olmuş. Galiba müzikte hep arabesk takılıyorsunuz.
Selam ve Sevgi..
Fatih.....
şiirlerde bir gerilme mi var nedir!
Yada yaşadıklarından haberimiz mi yok.
Anlamadım ama anlattın sen ,; fakat anladıklarım işime gelmedi.
Ben güçlü bir ÖZLEMBAZ ve güçlü şiirler beklerim senden
hadi topla tasını tarağını : sana isyan da yakışmıyor ah'da....
sevgilerle
AŞK varsa, mutlak acı da olmalı
Her sevda da mutlu son olmamalı
Tek taraflı yaşanacaksa yaşanmalı,
SEVGİYİ tadan kişi zaten ayrıcalıklı.....
Aşk olmadan yaşamın anlamı olmuyor....sevgiyi
beklentisiz yaşayabiliyorsak bu en güzeli.....ama bir
gerçek var ki yürek hızlı çarpmadıkca, iki kalp bir olmadıkca, yaşamak da boş bu hayatta....
Güzel şiiriniz için tebrikler.....
Şiir tadında kalınız.....
kardeşim fatih hiç kimse için gözyaşı dökmeye değmez ama sevmek her zaman olmalı sevgini vereceksin karşılık beklemeden o zaman mutlu olursun şiirinde sitemini çok da güzel dile getirmişsin kutlarım seni.ALAŞARA IŞIK
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta