Dost gibi olsa da sevseydin beni
Başıma bir çorap örene kadar
Söz verdim kendime affetmem seni
Utanmış halini görene kadar
Ne ömrüm çekilmez ne de dünyam dar
Sensiz de hayatın bir anlamı var
Yeminim çok büyük affetmem seni
Yatağı yorganı serene kadar
Gözümden gönlümden dilime düştün
Ben sana ağladım sense gülmüştün
Yalvarıp yakarma affetmem seni
Soyunup koynuma girene kadar
Belki de sana son bir fırsat çıkar
Bu gece bana gel üstünü çıkar
Başka bir yolu yok affetmem seni
Bana her şeyini verene kadar
Kayıt Tarihi : 11.10.2007 06:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)