herkesi affet, ama kimseyi sevme çocuk
affet, çünkü affetmek affedileni değil
affedeni özgür kılar
kalbinde, aklında ve ruhunda
gereksiz insanlara duyduğun öfkeyi
ve nefreti yüklenmekten kurtulursun böylece
sevmek bundan daha karmaşıktır
kimse sevmeden yaşayamaz
bunu çok iyi bilmelisin çocuk
yalnız sevmek iki türlüdür unutma
kimi sahiplenerek sever
kendine vazgeçemeyeceği yükler edinir
kaybetme korkusuyla sürekli
kendini ve sevdiğini yaralar
kimi ise sadece değer verir
severken kimseyi sahiplenmez
kimseyi vazgeçilmezi ilan etmez
öylesine sever severken
bir şeyi parmak ucuyla tutar gibi
bırakmamacasına tutunmaz kimseye
akıllı insanlar böyle yapar işte
unutma çocuk, herkesi affet, ama kimseyi sevme...
18.01.17
İsa YılmazKayıt Tarihi : 18.1.2017 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!