Affetmek mi? Şiiri - Kamile Kaynak

Affetmek mi?
İnsan öyle herşeyi affederse kendine ihanet etmiş olur.
Mesela sen benim kalemimi kırsan yanlışlık oldu der affederim.
Çelme takıp düşersen şakaymış der yine affederim. Ama sen öyle mi yaptın.
Gerçi Yaptıklarının farkına bile varmadın.
O kadar değersizmişim işte.
Kalbimi kırdın,güvenimi boşa çıkardın,
Gülen gözlerimi yaşa boğdun.
En acısıda gururumu, onurumu hiçe saydın.
Ben bu yüzden insanlara küstüm, lan ben aynadaki bana bile küstüm.
Korkar oldum kimseye içimi dökemiyorum.
Ya yine kırarlarsa, yine giderlerse.
Bende kırılacak bir kalp bırakmadın zaten paramparça haldeyim.
Ben sana can dedim canımı yaktın.
Derdine ortak oldum, Sen derdime dert kattın. Beni yarı yolda bırakansın.
Söyle şimdi tekrar nasıl sana inanırım.
Söylesene benim yerimde sen olsan seni affedermiydin. Tabiki affetmezdin.
Bunu benden istemeye hakkın yok.
Bir insanın hayal kırıklığı olupta sonra affet diyemezsin.
Hem bırak yaşarken affetmeyi, ben seni ölsem dahi affetmeyecegim.