Affetmek Şiiri - Dağlar Özügüç

Zararım dokunmasın diye çektim gittim
Gittim ama o gidiş bana pahalıya mal oldu
Dünyam ziyan oldu duygularım kahroldu
Planladığım geleceğim mahvoldu
Hep kahır hep özlem işte ben bunları yaşadım
Dışarıda kar yoktu ama hava soğuktu
Duygularımı topladım paltomu aldım çıktım
Kapı açıktı sen farkında bile olmadın
Ben gidiyorum yüreğindeki yarayı iyi kurut
Rüzgar yerse yaran zor kapanır
Kapını kapalı tut geçen günleri de unut
Yanındakilere çok dikkat etmelisin
En büyük ihanet yanındakilerden gelir
Yanlışı alıp bağrına basamazsın
Değer verip yanında tutamazsın
Kitabımızda ihaneti bağışlamak yoktur
Affetmenin türkçesi olmaz
Yok sayarak cesaretlendiremezsin
Güvenme her söze insanlarda yalan çoktur