Bazen ne kadar çok affettiğinin farkına varıp,
Kendini suçlu hissetmeye başlıyorsun.
Sonra kendini yargılayıp,
Bir değil, bin iple asıyorsun,
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Evet zaten adına söylenilenin o olmadığından yana tüm isyanım..
sonunda özgür bırakıyorsan kendini evet..
Oysa her affetmenin adı,sevmeye devam etmek değildir.... .
Evet zaten adına söylenilenin o olmadığından yana tüm isyanım..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta